"முழுவதுமாக ஒடிசா மற்றும், மேற்கு வங்காளம், ஆந்திரபிரதேசம், சத்தீஸ்கர் சில பகுதிகளையும் ஆண்டனர். இந்த வம்சத்தினர் கலை மற்றும் கலாச்சாரத்திற்கு மிகுந்த ஈடுபாடு கொண்டவர்களாக இருந்ததால், இந்து மதத்தின் வளர்ச்சிக்கு பெரும் பங்களிப்பு இருந்தது. "

அனந்தவர்மன் சோடா கங்கா (1076-1148). இவருடைய ஆட்சிக்காலத்தில் இந்த வம்ச ஆட்சி மிகவும் சக்தி வாய்ந்ததாக இருந்து கங்கையிலிருந்து கோதாவரி வரை ஆட்சி பரவியது. புவனேஷ்வர் லிங்கராஜா கோவில் மற்றும் பூரி ஜகந்நாதர் கோவில் இவரால் கட்டப்பட்டது. (இவருக்கு முன்னாலும் சில மன்னர்கள் இருந்தனர்)

நரசிம்மா 1 Narasimha I - 1238-1264 – இஸ்லாமிய மன்னரால் ஆண்டு வந்த வங்காளத்தின் ஒரு பகுதியை கைப்பற்றினார். கொனார்க் ல் சூரிய பகவான் கோவில் இவரால் கட்டப்பட்டது. 1324ல் டெல்லி சுல்தான் மற்றும் 1356ல் விஜயநகர சாம்ராஜ்யத்தின் படையெடுப்பின் காரணமாகவும், நரசிம்மா 1 க்குப் பிறகு வந்த மன்னர்கள் சக்தி மற்றும் திறமையற்றவர்களாக இருந்ததால், இந்த வம்ச ஆட்சி மெதுவாக வலுவிழக்க தொடங்கி 1434ல் முடிவுற்றது.

பானுதேவா 4 -- Bhanudeva IV – மிகவும் திறமையற்ற மனரீதியாக நிலையற்றவராக இருந்ததால், அவருடைய மந்திரி கபிலேந்திரா ஆட்சியைக் கைப்பற்றி ""சூர்யவம்ச வம்சம்"" ஆட்சியை 1435ல்நிறுவினார்.